Tak radosnych scen z życia rodzinnego i towarzyskiego jak na obrazach Augusta Renoira nie znajdziemy na żadnym obrazie w Muzeum d’Orsay.
I jeszcze jeden powód dla którego warto zatrzymać się na dłużej przy jego dziełach – niesamowita gra światłem.
W impresjonistycznej fazie malarstwa artysty powstał jeden z najbardziej rozpoznawalnych obrazów Augusta Renoira ” Bar w Moulin de la Galette „( 1876 ).
Paryżanie, przyjaciele artysty spędzają niedzielne popołudnie w słynnym lokalu na Montmartrze gdzie w ogródku lokalu siedzą przy winie, dyskutują i tańczą przy dźwiękach muzyki.
Obraz jest pełen efektów świetlnych, lśnią suknie kobiet, ronda kapeluszy, nawet podłoga błyszczy pod nogami tańczących ludzi.
Scena została przedstawiona tak realistycznie, że patrząc na obraz prawie słyszymy fragmenty rozmowy, szelest sukien oraz brzdęk szkła – mamy ochotę przyłączyć się do biesiadujących osób, właściwie już bierzemy udział w tej radosnej imprezie.
Przechodzimy dalej i znów postaci błyszczą a ich ubrania migoczą – oglądamy kolejny obraz Augusta Renoira „Huśtawka”.
Artysta zastosował tu krótkie pociągnięcia pędzla dające efekt migotania na sukni kobiety stojącej na huśtawce, marynarce jej towarzysza rozmowy oraz fartuszku i czapeczce małej dziewczynki.
Nie widzimy trawy tylko cudowną mozaikę kolorów, to cienie odbijające się od ubrań postaci , znika zieleń której miejsce zajął fiolet i róż.
To jedna z najpiękniejszych scen rodzajowych z obrazów Renoira.
Barwne plamy dadzą właściwy efekt dopiero gdy staniemy w pewnej odległości od obrazu.
Obydwa dzieła Renoira „Bar w Moulin de la Galette;” oraz „Huśtawka” kupił malarz Gustav Caillebotte a po jego śmierci przeszły do zbiorów państwowych Francji.
Kolejne dzieła artysty w kolekcji muzeum d’Orsay to obrazy „Bal na wsi” ,” Bal w mieście” oraz ” Dziewczęta przy fortepianie ” .
Patrząc na te dzieła wyczuwamy jego fascynację portretowaniem postaci , malarz zmienia paletę barw oraz łagodnieją kontury postaci .
Auguste Renoir jak napisał Octave Mirbeau ” jest malarzem kobiet,na przemian uprzejmy i wzruszony zawsze pełen elegancji,o niezwykłej wrażliwości oka i dotyku pieszczotliwym jak pocałunek „
Artysta poszukuje nowego stylu, odchodzi od impresjonistów zwracając się w stronę klasycyzmu.